Anemouno(-telado)
Anemone palmata
Ranunculaceae
Nom en français : Anémone palmée.
Descripcioun :L'anemouno(-telado) trachis dins li garrigo e li relarg sablous de basso Prouvènço e de Prouvènço séusouso. Li flour sèmblon un pau li de l'auriheto, Ficaria verna, pamens li fueio soun mai redouno e telado, e subretout roujo dessouto. Es uno planto di proun raro qu'es aparado, marcado sus listo roujo, categourìo VU, valènt à dire vulnerablo.
Usanço :Coume tóuti lis anemouno, es uno planto empouisounanto.
Port : Erbo
Taio : 10 à 40 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Anemone
Famiho : Ranunculaceae
Ordre : Ranunculales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : 3 à 4 cm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 200 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu
Liò : Garrigo
- Sablo
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Ouèst
Ref. sc. : Anemone palmata L., 1753
Saladello(-de-Prouvènço)
Limonium cuspidatum
Plumbaginaceae
Noms en français : Statice de Provence, Limonium de Provence.
Descripcioun :Aquesto saladello, que trachis dins la sablo en ribo de mar e sus li roucas, es uno endemico de Prouvènço. Es uno planto pulèu grando (20 à 80 cm), mai primo, que retoumbo souvènt. Lis espigo fan de 1,5 à 3,5 cm un cop maduro e i'a 3 à 6 espigau pèr cm. Li fueio soun espatulado e s'acabon emé un benc.
Usanço :Poudèn pensa que li fueio soun manjadisso mai avèn pas d'entresigne segur. De tout biais la fau pas acampa qu'es urousamen proutegido.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Limonium
Famiho : Plumbaginaceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado :
Vo
Liò : Mar
- Sansouiro
- Paret
- Roucaio
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Limonium cuspidatum (Delort) Erben, 1978